Το παιχνίδι αποτελεί έναν πολύτιμο σύμμαχο στην ανάπτυξη του παιδιού, σε σωματικό και κινητικό, αντιληπτικό, συναισθηματικό και κοινωνικό επίπεδο.

 Το παιδί ανάλογα με την ηλικία και τις προτιμήσεις του παίζει, δοκιμάζοντας με τις αισθήσεις του διαφορετικά υλικά, κατασκευάζοντας μόνο του ή σε συνεργασία με άλλα παιδιά, δημιουργώντας ιστορίες και διαδραματίζοντας τις με υλικά όπως οι κούκλες, τα λούτρινα ζωάκια, τα αυτοκινητάκια, οι μινιατούρες, οι γαντόκουκλες.

Ένα είδος παιχνιδιού είναι και το συμβολικό παιχνίδι, το παιχνίδι στο οποίο το παιδί θα χρησιμοποιήσει τα παραπάνω ή άλλα αντικείμενα της προτίμησης του για να φτιάξει παραστάσεις. Το παιδί δημιουργεί και παίζει τις ιστορίες του, υιοθετεί ρόλους, συμμετέχει σε φανταστικές παραστάσεις. Έτσι δραματοποιεί καταστάσεις της καθημερινότητας του αλλά και φανταστικές καταστάσεις, ανακαλύπτει τον εαυτό του μέσα σε αυτές, εξερευνά τις δυνατότητες, τις ανάγκες και τις επιθυμίες του.

 Καθώς το παιδί δημιουργεί το σενάριο του παιχνιδιού του δίνεται η ευκαιρία να οργανώσει την σκέψη του και να εκφραστεί όχι μόνο ούτε απαραίτητα λεκτικά, για γεγονότα που το έχουν επηρεάσει και για τα συναισθήματα που του δημιουργούν.

 Επιλέγοντας την έκβαση των παραστάσεων που δημιουργεί, εκφράζει συναισθήματα και περιγράφει τις συμπεριφορές που υιοθετεί σε συγκεκριμένες περιστάσεις: Χαρά, ενθουσιασμός, περιέργεια, δισταγμός, άγχος, θυμός , τάση να ηγείται , να ακολουθεί ή να απομονώνεται, τα εμπόδια που συνήθως συναντά, προσδοκίες από τα άλλα άτομα εκφράζονται αυθόρμητα, βοηθώντας το να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του.

 Καλλιεργεί επίσης την ενσυναίσθηση του. Καθώς φτιάχνει την σκηνή του , συμβολικά ή στην πραγματικότητα μοιράζεται αντικείμενα, ιδέες και συναισθήματα, μπαίνει στην θέση άλλων ατόμων και αποκτά μια καλύτερη κατανόηση των συναισθημάτων και των προθέσεων, των δικών του και των άλλων.

 Η συμπλοκή του ενήλικα δεν αφορά την έκβαση της ιστορίας, αλλά την ενεργητική ακρόαση των σκέψεων και των συναισθημάτων που το παιδί ξεδιπλώνει. Αυτό που το παιδί επικοινωνεί με τον λόγο, αλλά και οι ήχοι, οι γκριμάτσες οι κινήσεις, οι παύσεις και η κλιμάκωση στο παιχνίδι θα τον βοηθήσουν να κατανοήσει καλύτερα τον τρόπο που το παιδί επικοινωνεί τα συναισθήματα του, σχετίζεται, διαχειρίζεται τις συγκρούσεις, δομεί τον ψυχισμό του και αναπτύσσει τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του.

Θεοδωρίδη Άννα, ψυχολόγος